Odprowadzałem wzrokiem tych, którzy zdecydowali się na rozmowę z morderczymi małpami. Cóż. Można i tak. Kidy oni będą marnowali czas, a może i tracili życie, ostrzyłem miecz, sprawdzałem stan mojego ubioru i wdychałem głęboko świeże powietrze. Chciałem pogadać z Musą, może moglibyśmy wspólnie poobserwować piękny krajobraz?

Jednak mimo wszystko czułem poczucie obowiązku wobec reszty załogi i gdyby na dole zaczęło się coś dziać, miałem zamiar pomóc najbardziej jak się dało. Czyli prawdopodobnie wciągać kogoś po linie do góry, ewentualnie bronić statku przed jakimiś marami, co podobno atakowały wcześniej statek, gdy my walczyliśmy na dole.