- Na litość Esmeraldy, siądź żesz dziewucho w końcu na dupie. Głowa mnie boli... - Biadolił Ludo ganiając za nic sobie nie robiącą z jego opieki Hunni. Dziewczyna była bardzo energiczna i żywiołowa, a dla starszego niziołka aż nazbyt.

Gdy okazało się, że drzwi kantoru jeszcze przez pewien czas pozostaną zamknięte Ludo nie tracąc czasu udał się do najbliższej studni. Ostrożnie pił wodę mrużąc oczy, co pomagało mu monitorować i kontrolować stan żołądka.
- Jak bardzo przydałyby się jakieś porzeczki. O Bogini, choćby niedojrzałe róże lub bzy!
Marudzenie pomogło mu jednak jedynie na humor. Dodatkowo postanowił na przyszłość zawsze nosić ze sobą porcję ziół na trawienie. Pozostawał jeszcze problem zapachu trawionego alkoholu, który pomysłowy niziołek postanowił załatwić konwencjonalnym sposobem. Zwyczajnie zaszedł to najbliższego obejścia, kramu czy też wyszynku by uczciwie zdobyć kubek soku z kiszonych ogórków.

Na widok Ludwiga Schmetterlinga mina niziołka stężała. Jako nabywca przemycanej rudy był jednym z podejrzanych o przyłożenie ręki do śmierci Hagera. Tak.
Tak, ta teoria nie miała zupełnie sensu. Bilans zysków i strat się nie zgadzał. Z naprzeciwka nadchodził jednak żywy człowiek. Należało póki co odrzucić wszelkie podejrzenia, sensowne czy też nie.

Ludo nie zamierza ujawniać w otoczeniu, że zna kupca Ludwiga, jednak zaczepiony przywita się uprzejmie i lakonicznie.