| Otwinowi zrobiło się żal psiska które ostatnie chwile poświęciło na spojrzenie w oczy swojemu towarzyszowi jakby oczekując pomocy, lecz z drugiej strony wiedział że tak należy postąpić, to już nie był Ernesto. Chłop podszedł do martwego zwierzęcia i mimo wszystko przebił go mieczem, aby mieć pewność że jego żywot się zakończył, a następnie aby nie dawać sobie czasu na rozklejenie się ruszył do Eduarda. Jego brat wyglądał nielepiej, Otwin spodziewał się najgorszego, lecz musiał się upewnić. Początkowo przestraszył się gdy zauważył że gryf zbliża się do kozy i odruchowo krzyknął:
- Vincent, zostaw, chodź tu, nie wolno!
Głos był trochę bardziej ostry niż zazwyczaj, lecz nie była to sytuacja trywialna a i Otwin miał prawo być zły na całą tą sytuację. Chłop pochwycił małego gryfa i szybkim ruchem podniósł i przeniósł kawałek dalej, z dala od Ernesta i Eduarda.
- Zostań tu. Dobrze?
Rozkazał, lecz równocześnie pogłaskał po głowie aby uspokoić małego. Z czasem gdy upewnił się że Vincent zrozumiał przesłanie, powoli podszedł do swojego brata który leżał w kałuży krwi. Mając w pamięci to co działo się przed chwilą robił to ostrożnie i z bronią w ręku. Kątem oka zauważył Luisa którego noga zalała się czerwienia, oraz jego konia którym jakimś cudem ocalał. Już chciał zareagować, lecz najwidoczniej wierzchowiec był tylko przestraszony, gdyż w przeciwnym wypadku już dawno zaatakowałby Luisa. Póki co Otwin zostawił tą dwójkę, jednakże cały czas czujnie obserwując czy aby koń nie zmieni swojego nastawienia. Luisem chciał zając się później, teraz ważniejszy był jego brat.
__________________ ORDNUNG MUSS SEIN
Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)
|