| Gaston :
Już giermek miał otworzyć swoją niewyparzoną gębę. Już rozdziawiał usta, gdy ubiegła go Annis.
Dziewczyna znacznie spokojniej i bardziej elegancko ujęła w słowach to, co również Gastonowi przychodziło na myśli.
Tym niemniej giermek miał jak najgorsze przeczucia co do reakcji solkanity.
Przypomniało mu się stare porzekadło, że „furiatom nie należy się przeciwstawiać”.
A tym tu zdecydowanie powinny się zająć wykwalifikowane siostry Shallyi. Najlepsze jak powszechnie wiadomo w leczeniu chorób umysłowych.
Skoro jednak Annis mu się przeciwstawiła, choćby w najmniejszym stopniu, trzeba było się przygotować na najgorsze. Stojący za dziewczyną Gaston położył rękę na głowicy miecza gotów do walki, gdyby szaleniec chciał się rzucić na jego Panią.
Odtąd pamiętając lekcje stryja Anzelma uważnie obserwował ruchy łowcy mniejszą uwagę zwracając na to co mówi. |