Kiedy przechodzili przez sosnowy las, Kargar zauważył ślady stóp dużej ilości humanoidów, które wskazał swoim towarzyszom:

-To chyba całkiem spora banda... - pomodlił się w duchu do Ban'a o wsparcie, nie uzewnętrzniając jednak swojego niepokoju.

Jego modlitwa została póki co wysłuchana, bo udało się im podejść goblinów. Jednak kiedy ogarnięta żądzą zemsty łowczyni zaatakowała sama nie koordynując działania z resztą, zaklął paskudnie pod nosem, wyciągając zza pleców swój wielki miecz i taksując gobliny ponurym spojrzeniem. Pięciu powinni dać radę bez większych problemów, gorzej jeżeli mogli wezwać posiłki.

- Liadon, Randal, dajcie wsparcie strzeleckie! Ivor za mną zajdziemy ich z flanki! - Zawołał po czym skoczył by zająć pozycję koło wielkiego głazu na dół od nich.