Vulir zganił siebie w myślach.
Do cholery, od tych obrotów zakręciło mi się we łbie. Yh, zwalczę podobne podobnym!
Odzyskując równowagę ale wciąż lekko się zataczając, krasnolud ściskając w dłoni trzonek ukochanego młota zaczął okręcać się wokół swojej osi, w przeciwnym niż ostatnio kierunku. Zarazem wciąż sunął w stronę północnego krańca okopu, podskakując w dalszych obrotach. Wreszcie uwolnił wściekły młot, głośno sapiąc i schylając się w pół. Z przejęciem obserwował swoje lecące arcydzieło, unosząc tarczę do poziomu nochala.

=<=<>=>=