| Wpadam do piwnicy, dopadam okienka. Wyciągam dłonie do góry, wspinam się na place, macam okienko, ale jest za wysoko. Nie dam rady wyjść. Jestem wysportowana – w miarę, w każdym razie potrafię wiele asanów z jogi – ale nie jestem pieprzoną akrobatką. Rozglądam się po pomieszczeniu – nie ma nic, co mogłabym dociągnąć i na tym stanąć, żeby się przepchnąć przez to okienko.
Wlazłam do jakiejś pieprznej pułapki. Jak mysz. Trzeba było po prostu przejść przez ogrodzenie i uciekać do lasu. Wściekam się, kopię w ścianę raz, i drugi, ścianie to nic nie robi, ale mnie boli noga.
Oddycham głęboko. Nie tędy droga. Przyglądam się znakowi, który teraz mam wypisany – nie wypalony, zawsze to jakiś postęp – na brzuchu. Mam wrażenie, że z czymś mi się kojarzy, ale nie potrafię sobie przypomnieć.. w końcu się orientuję – on jest do góry nogami. Patrzę z góry. Jest źle ustawiony, jak mapa. Podobno faceci potrafią odwracać mapę w głowie, ja muszę normalnie przekręcić ją przodem do kierunku marszu. Patrzę na znak i próbuje go przerysować na dłoń. Teraz widać lepiej. Kiedyś interesowały mnie takie rzeczy… Pierwszy znak to chyba bóg, bogini, bóstwo, drugi to pewnie imię. Ale nie potrafię odczytać. Moje, czy tamtej nierządnicy-rozpu.. mojego ochronnego bóstwa – poprawiam szybko samą siebie.
Dla pewności przerysowuje znak, na policzku, na ramieniu, oraz na dekolcie. Próbuję też na plecach nad tyłkiem, ale nie mam pewności, czy udaje mi się odwzorcować dokładnie. Czy teraz jestem lepiej chroniona? Bez dwóch zdań.
Ściskam mocniej w dłoni mój wihajster do opon. Obieram nowy kierunek – do tej sali balowej. Rozpieprzę okno i tyle. I w las, znaczy.
__________________
A poza tym sądzę, że Reputację należy przywrócić. |