Jak tylko Girlaen wylądowała zwinnie po drugiej stronie płyty, coś stuknęło, a później zachrobotało. Czy to chodziło o ciężar, czy może odległość - w końcu Luna wylądowała dalej - to okazało się, że za płytą z pułapką znajdowała się następna. Ród, którego historię śledzili, umiłował sobie wielce te utrudnienia, szpikując podziemia swoich zamków całą masą przeszkód.
Tropicielka zamarła, pozostali również. Ściana naprzeciwko wylotu tunelu zaczęła przesuwać się w dół. Natychmiast skojarzyła się Yetarowi z wychodzącym zza niej golemem, lecz już po kilkunastu centymetrach okazało się, że jest to coś innego. Mechanizm podobnie jak tam był uszkodzony i działał bardzo wolno, lecz działał.
I odsuwając ścianę, ukazywał skierowane w tunel, zardzewiałe, metalowe rury.
Mieli tylko dwie drogi ucieczki: do tyłu, lub do przodu, prosto w stronę komnaty, z której Luna słyszała odgłosy.