Podczas wojen wbrew pozorom nie ołów jest najgorszym zabójcą. Jasne, każda potyczka zbrojna niesie ze sobą pokłosie setek bądź tysięcy zgonów, lecz na szerszą skalę o wiele groźniejsze są czynniki prozaiczne. Głód, odwodnienie, wyziębienie, brak higieny, osłabiają ludzki układ odpornościowy. Silny układ odpornościowy potrafi się przeciwstawić wirusom i bakteriom. Odporność organizmu to nasza zdolność do obrony przed czynnikami chorobotwórczymi zewnętrznymi, lub wewnętrznymi. Jeśli jest słaba, nie potrafi odeprzeć ataku drobnoustrojów. Wówczas zarazki osiedlają się w drogach oddechowych, uszkadzając błonę śluzową nosa, gardła i krtani, albo wędrują dalej – do oskrzeli lub płuc, wywołując stan zapalny. Z kolei jeśli układ odpornościowy jest zbyt aktywny, może dojść do rozwoju chorób autoimmunologicznych lub alergii.
Występują dwie rodzaje odporności - wrodzona (nieswoista) i nabyta (swoista).
Na pierwszej linii frontu, która ma nas bronić, stoi skóra. Nieuszkodzona jest skuteczną barierą dla chorobotwórczych drobnoustrojów. Znajdujący się na niej pot zawiera substancje o działaniu bakteriobójczym, podobnie jak ślina i łzy. Układ odpornościowy nie znajduje się w jednym miejscu w naszym organizmie. Jego komórki rozrzucone są po organizmie. Znajdują się m.in. w grasicy, śledzionie, węzłach chłonnych.
Z kolei drogi oddechowe chroni delikatna warstwa śluzu i malutkie rzęski, które transportują wszystkie zanieczyszczenia i wydalają je na zewnątrz. Natomiast drobnoustroje przedostające się do ciała z pokarmem są niszczone przez kwaśne wydzieliny i enzymy żołądkowe.
Gdy organizmowi nie udaję się odeprzeć ataku chorobotwórczych patogenów i pokonują one pierwszą linię obrony, zostaje włączona odporność swoista. Układ odpornościowy zaczyna wytwarzać komórki, których zadaniem jest zidentyfikowanie i zniszczenie wszystkich antygenów, które wtargnęły do ustroju przez błony śluzowe gardła, nosa, przewodu pokarmowego lub innymi drogami. Komórki odpornościowe powstają w różnych organach i mają swoje specjalizacje.
Gdy nasz organizm raz zostanie zakażony przez jakiś chorobotwórczy drobnoustrój (np. wirus, bakterię), powstaną w nim tzw. komórki pamięci immunologicznej. Gdy ten drobnoustrój kolejny raz nas zaatakuje - zostanie przez odpornościowy wywiad rozpoznany i zniszczony. Oznacza to, że budujemy własną odporność, chorując. Odporność swoistą nabywa się także po podaniu szczepionki (np. przeciw wściekliźnie, odrze, różyczce, krztuścowi), a także po wstrzyknięciu surowicy odpornościowej z gotowymi przeciwciałami (np. przeciw jadom żmii, skorpiona, po zainfekowaniu pałeczkami tężca).
Komórki układu odpornościowego chronią nie tylko przed czynnikami chorobotwórczymi zewnętrznymi (np. bakteriami, wirusami, toksynami), lecz także wewnętrznymi, takimi jak komórki nowotworowe. Wchodzą z nimi w bezpośredni kontakt i niszczą je bez udziału przeciwciał. Chroni nas to przed rozwojem nowotworów.
Tyle w teorii.

Nasze społeczeństwo pod względem zdrowotnym różni się diametralnie od tego, co było powiedzmy sto lat temu - inny poziom/styl życia etc. Męczą nas choroby cywilizacyjne i jeżeli cywilizacja ma przetrwać, należy zapewnić minimum socjalne, ot choćby chronić nowe pokolenie, gdyż wiadomo reprodukcja stanowi klucz do przetrwania. Wysoka śmiertelność noworodków... cóż, to już temat na osobną dyskusję. Mówimy tu o zwykłej europejskiej średniej codzienności, nie ekstremach z Czarnego Ladu, gdzie po hipotetycznej wojnie albo kataklizmie i tak się nie dotrze

Inną jest właśnie permanentne wystawienie na bodźce osłabiające odporność i w rezultacie wycieńczenie organizmu, prze które ciężej przechodzimy najprostsze infekcje i o wiele szybciej je łapiemy. Rozkładamy się wtedy przy pierdołach, jakie zwykle przypłacilibyśmy może stanem podgorączkowym i tyle. Naiwne jest myślenie, ze mieszczuch przyspawany na co dzień do kompa, w chwili próby stanie się takim Mad Maxem, którego nie tyka choćby przeziębienie. Nikt na szczęście nie broni i nie nakazuje - każdy ma niby swój rozum, choć czasem czytając niektóre wypowiedzi zaczynam w to serdecznie wątpić - można wesoło hasać po radioaktywnych łąkach do czasu pierwszej zimy. Nagle okazuje się, że realnej rzeczywistości daleko do gry komputerowej - prócz zapasów amunicji potrzeba wody, jedzenia, zaplecza medycznego.
W co warto się zaopatrzyć na samym wstępie? W naturalne antyseptyki aby odciążyć organizm przynajmniej pod jednym kątem i nie osłabiać niepotrzebnie odporności.

Kolejna głupota. Mieć broń, a umieć jej sensownie używać, to dwie kompletnie różne kwestie. Wbrew powszechnej wizji nauka nie zajmuje pół godziny i posiadanie gnata nie czyni z cywila strzelca (spojler: filmy kłamią) - wie to ktoś, kto choć raz zadał sobie ten trud i poszedł na strzelnicę. Poza tym co innego trafić w tarczę, co innego w ruchomy cel. Dochodzi też element psychologiczny, warunki pogodowe. Inaczej operuje się bronią, gdy na zewnątrz panują ujemne temperatury, trzęsą się dłonie i kostnieją palce.

Jak lubił powtarzać mój wykładowca od zarządzania kryzysowego - "wpierw giną cwaniaczki i idioci, którzy prócz gadania niewiele potrafią, lub za to gadanie właśnie". Stara, sprawdzona maksyma jak widać ciągle działa i ma się dobrze. Braki w elementarnej wiedzy niestety są powszechną przypadłością, niestety w memach nie znajdzie się odpowiedzi na wszystkie pytania, tudzież mądrości objawionej życia - taka tam niespodzianka