Led wykrzywiła usta w grymasie, to była jedyna reakcja na rany na jaką mogła sobie pozwolić, skupiła za to uwagę na ładowaniu sióstr.
- Nie muszę żyć długo. - skwitowała komentarz rewolwerowca. Kobieta zdjęła płaszcz i kapelusz by rzucić je przed siebie tak, że wyglądało jakby to ona sama leżała na ziemi. Ranna lub martwa, wymarzony cel dla czterech uzbrojonych mężczyzn, nieprawdaż? Sama zaś wcisnęła się mocniej między deski wozu. Led nie była w końcu tak duża jak mężczyzna. Z uśmiechem na twarzy czekała na jeźdźców, aż zaczną strzelać w jej pułapkę, aż skupią tą jedną jedyną chwilę jaką mają w złym kierunku.
Wtedy właśnie zaczęła ich zabijać.