| Pamiętając, że stwory są ślepe i działają jedynie na słuch. Girlaen jak najciszej przesunęła się w bok pod ścianę. Miała nadzieję, że zgiełk walki zagłuszy jej ostrożne kroki tropicielki. Przede wszystkim teraz nie mogła pozwolić, by jabłko dostało się w ręce któregoś ze stworów.
Miała jednak dziwne wrażenie, że władca tych stworzeń może im podpowiedzieć jej pozycję. Tak jakby jego wzrok przenikał przez ich ślepe ciała.
Przez jej głowę przebiegały myśli, gdy spoglądała na znajdujących się nadal po za mauzoleum towarzyszy. Czas do zamknięcia wrót kurczył się bardzo szybko i jeśli Elvin i Rexa nie przejdą do tego czasu, pozostając po drugiej stronie, ich los będzie przesądzony. W jakimś stopniu rozumiała Rexę. Może półorczyca wierzyła, że dzięki takiej śmierci spotka się z towarzyszami, którzy zginęli wcześniej przed twierdzą? Elvin nie miał jednak powodu by dać się tam zamknąć, w końcu był członkiem ich drużyny i to z nimi powinien się trzymać.
Nie odezwała się jednak nie chcąc zdradzać swojej pozycji wrogom. |