corax

Zdyszana Belle nabrała oddechu i pochyliła nad martwym mutantem:
- Ty skavenie tak oparszywiały, że nawet pchły na wissenlandzką milę zbliżyć się nie chciały! - Splunęła na ostatek i w końcu spojrzała na jej rycerza bez białego konia.
- Dzięki, eee Zygfred... – zmrużyła oczy przypominając sobie imię byłego towarzysza podróży. – Mutanci w straży. Jak myślisz, ilu ich jeszcze jest w wiosce?
Po czym wskazała na ustrojstwo, ocierając sztylet o kapok mutanta i na nowo chowając go w rękawie i nastawiając mechanizm:
- Jak myślisz, co to? Może jednak możnaby wyjść poza tę dziurę? - zastękała odciągając ciało mutanta w zaułek.

Rozglądając się wokół, poczłapała w stronę schodów teraz zmotywowana do wysiłku bardziej niż kilka minut wcześniej.


13, 23, 41, 5, 21