| Magda znów uciekła, wyrywając się z jego uścisku. Obrócił się na pięcie, aż wykopał mały dołek w dróżce, i poszedł za innymi.
Po drodze rozglądał się dookoła i rozmyślając, co mogą chcieć od niego Ci ludzie, przecież ten dom był tak piękny, że żadna obróbka nie była mu potrzebna... Dziwne.
Byle łóżko było wygodne, pomyślał, patrząc na Magdę, uśmiechnął się pod nosem.
Jedno go zastanawiało, czemu ta blondynka jest taka cicha? Nie lubił skrytych ludzi, sam był otwarty...
Postanowił, że zagada do niej. Podszedł do niej i kulturalnie się przywitał.
-Cześć, mam na imię Mateusz, ale mów mi Panda, co Cię sprowadza do Anglii?- uśmiechnął się. |