Wrzucę to do posta, ale jeśli wypadnie, że będę ostatni to decyzyjny (czyt. sierżant) nie odniesie się do tego, dlatego piszę również tutaj.
A zatem - skoro bohaterski kraś zdołał zranić kunia na tyle mocno, żeby uniemożliwić drzewołazowi ucieczkę na nim, a zarazem na tyle słabo, żeby ten (czyli kuń) nadawał się do dalszej służby ku chwale ojczyzny, to wypadałoby albo zostawić kogoś do pilnowania kopytnego albo odprowadzić zwierza do obozu.
Ponieważ nie bardzo chyba wiemy ile czasu nam zejdzie na poszukiwaniach najbardziej realna wydaje się druga opcja - i tu właśnie jest pole do popisu dla sierżanta...
