| Po skromnym śniadaniu, popijanym zsiadłym mlekiem, Oskar wyszedł na miasto. Towarzyszom na odchodnym powiedział, że musi załatwić pewne sprawy w mieście i wróci wieczorem. Szlachcic postanowił śledzić dwójkę łowców nagród, poszukujących "Oskara von Hohenberga". Przechadzał się głównym traktem miasta, myśląc. Nie miał żadnego tropu, nie wiedział gdzie poszli po wczorajszym wieczorze. Mógłby wypytać o nich na mieście, ale wyglądałoby to podejrzanie i ktoś mógłby im o tym donieść...
Nagle los do niego się uśmiechnął. Zobaczył swoich dwóch znajomych, wychodzących z jakiegoś ładnie urządzonego budynku. Szli widocznie zadowoleni, przechodząc do jednej z bocznych uliczek miasteczka. Szlachcic ruszył za nimi w pewnym oddaleniu. Czasami przystawał na dłużej przy stoiskach i kramach, żeby nie zorientowali się, że są śledzeni. Ucieszeni kupcy prześcigali się w próbach zachęcenia możnego do kupna jednego z ich towarów. Oskar nie zamierzał nic nabywać. Nie były mu potrzebne podpłomyki, kitajskie środki na potencję ani amulety szczęścia.
Przyglądając się kolejnym towarom na straganie, miał cały czas widok na to, gdzie idą poszukiwani. W końcu weszli do starego budynku, który okazał się tawerną o wdzięcznej nazwie "Salamandra". Nie zastanawiając się długo, wszedł do środka.
We wnętrzu panował półmrok, źródłem światła było jedynie kilka lamp, leniwie palących się pod niskim sufitem. Mimo to, szybko zlokalizował swoich poszukiwanych, siedzących przy środkowym stole i pijących w kuflach piwo. Oskar usiadł na drewnianym krześle przy barze, zwracając się do jednookiego karczmarza.
-Daj coÅ› mocnego.
Otrzymał kislevską wódkę. Pił ją bardzo powoli nasłuchując. Siedział dostatecznie blisko łowców, by w miarę słyszeć ich rozmowy. |