Wilkołaczka skinęła głową w kierunku Roisin, po czym ruszyła do przykutej do ściany dziewczyny. Za nią podążyli pozostali, chociaż Nat został nieco z tyłu tłumacząc że ktoś przecież musi mieć oko na okolicę gdy będą się zajmowali przesłuchaniem.

Im bliżej podchodzili tym stan demonicy sprawiał wrażenie poważniejszego. Jakby bycie przykutą głową w dół nie było dość poważne. Niektóre z ran nosiły ślady użycia trucizny jakiegoś rodzaju. Ciało wokół nich barwiło się na nieprzyjemny, fioletowy kolor, a i woń otaczająca ofiarę nie należała do najprzyjemniejszych.
Świadomość czyjej obecności musiała przedrzeć się przez zaporę bólu, która utrzymywała dziewczynę w stanie półprzytomnym, bowiem gdy tylko znaleźli się tuż przy niej, ta otworzyła oczy. Dwa szmaragdy spojrzały na nich z wyrazem bezgranicznej trwogi. Z ust wyrwał się jęk, któremu towarzyszyło jedno tylko słowo, co do którego nie potrzeba było nawet tłumaczenia, pomimo tego iż wypowiedziane było w języku jej rasy.
- Nie…
- Spokojnie, nie zamierzamy cię skrzywdzić - zapewniła pospiesznie Fira, klękając w nasiąkłym krwią piasku i biorąc głowę nieznajomej w swe dłonie. - Za przyzwoleniem Tahary uleczę cię, jednak potrzebujemy wpierw dowiedzieć się kim jesteś i dlaczego spotkał cię taki los - mówiła dalej, przemawiając głosem cichym i łagodnym.
Dziewczyna jednak zdawała się nie rozumieć. Zamiast uspokoić się i zacząć odpowiadać, zaczęła się szarpać w swych kajdanach zadając sobie dodatkowy ból. Krew z nowych otarć poczęła spływać po bladej skórze tworząc nowe, lśniące szkarłatem w promieniach słońca, linie.
- W ten sposób nic z niej nie wyciągniemy - oświadczyła Silli. - Albo z nią kończymy albo się będziemy tym bawić w nieskończoność, aż przyjdą ci którzy ją tu zostawili i skończymy jak ona albo gorzej. - Spojrzenie łaczki spoczęło na elfie.