Nie omieszkała skorzystać z tego, że na razie będzie mieć spokój. Musiała tylko znaleźć jakąś drogę powrotną do swojego poprzedniego świata. Bo supermoce - spoko fajnie. Zajebiście wręcz, do czasu jak nie wpieprzy się przypadkiem czy po drodze w jakieś niezrozumiałe dla niej intrygi, czy poprawniej mówiąc - gówno. No albo nie potrafisz skorzystać ze swoich rzekomo potężnych zdolności, a jedyną mocą jaką się ma, to wpieprzanie się po uszy w kolejne tarapaty.
Na razie ruszy do tej całej przełęczy z wizji, zobaczy, o co chodzi. Kierowała ją tam głównie szczeniacka ciekawość. I trzymała za to, żeby Szymon nie stanął jej na drodze - chociaż była przekonana święcie, że co jak co, ale Szymon nie uzna dnia za udanego, jeśli jej nie pokrzyżuje planów czy nie zburzy spokoju. Albo nie zarżnie jakiej wioski i spali jej mieszkańców.
Znajdowała się w tym świecie kilka dni, a już zdążyła się przekonać, że i na tym świecie nie ma dla niej miejsca i najpewniej nie było, mimo zapewnień co niektórych stworzeń, nawet ten żółwiowaty mówił, że zabiła jakiegoś Terminatora czy tam Dominatora. No ale dziewczyna nie była jakoś przekonana co do tej wersji zdarzeń. Jak już, to raczej do tej, że zrobili rozpierdol, prawdopodobnie niepotrzebny. I szykuje się kolejny, który poza paroma trybikami niczego tak naprawdę nie zmieni. Byli gównianymi mocarzami, skoro nie mogli nic z tym zrobić, więc po jakimś czasie Lidię nadeszło jedno, ale zajebiście ważne pytanie.
Czy nie lepiej rozpierdzielić to Dominium na dobre, by już nigdy więcej nie było żadnego Cyklu, a Róża mogła się raz ostatni wykrwawić, zemrzeć na amen i już nigdy nie odegrać żadnej roli?
Postanowiła wznieść się w górę, by poobserwować otoczenie. Wówczas podejmie decyzje, gdzie by tu polecieć.