| Ruszyliście razem w drogę, radując się ciągle trwającym latem. Wychodząc z lasu widzieliście wiele oznak życia zwierząt. Tu i uwdzie widać było przemykające wiewiórki, a w mijanych strumieniach widać było drobny narybek.
Na samym skraju lasu spotkaliście grupe traperów, którzy kierowali się na mniej więcej w przeciwną stronę niż wy(pamiętajcie że podązacie teraz na wschód do wposmnianej karczmy). Niedaleko lasu weszliście znowu na dobrze wam znany trakt bięgnący od stolicy Bretoni. Trakt ten jest bardzo szeroki i wygodny do podróżowania. Wiele wozów jezdziło obok was, podczas gdy wy powoli podązaliście do celu. Im bliżej stolicy tym więcej stało przy drodze kaplic, małych świątyń, czy rogatek. Wsie zaś nie były budowane bezpośrednio przy drogach ale na bardzo łogodnych stokach. Wokół wsi widać było złociste kłosy, oraz soczyscie fioletowe dywany winogron wsród których uwijali się ludzie, gdyż pora teraz na zbiory.
Z żywnością na trakcie nie było najmniejszego problemu, wiele wsi posiadało małe namiastki karczm, czy prostych jadłodajni. W nocy komu zaś nie pasowało spanie na ziemi mógł skożystać z gościnności kapłanów rezydujących obok drogi. Co jak co, ale kapłani żyjący obok natury i zwykłych ludzi, byli bardziej skorzy to pomocy niż ich bracia w miastach.
Każdej nocy spoglądając na niebo widać było piękne cuda bogów, którzy stworzyli ten świat. W takie noce przemijają chęci to przekory i nesnasek. Czasem tylko wycie wilków i pestki w owocach zerwanych z drzew, przypominają o zagrożeniu.
__________________ Mroczna wydawnicza małpa przedstawia Gindie, czyli wydawnictwo fabularnych gier karcianych.
Uuuk. |