Jimmi bał się dziwnego lasu wręcz trząsł się ze strachu, ale nie chciał wyjść na tchórza przed dziewczynami. Miał nadzieje, że pomyślał, że trzęsie się z zimna...

I wtedy stało się TO nie wiedział, co myśleć... Czym był ten potwór? O co prosił Toby? „Powiedzcie moim rodzicom, że zostałem porwany”? Czy może "Przekażcie moim rodzicom, że ich kocham „?

Widząc dziwny worek chłopiec przypomniał sobie bajkę o magicznej sakwie, która przy użyciu hasła click clack get in my sack potrafiła uwięzić samą śmierć! Może, jeżeli złapię za wór i rozchyli go krzycząc Click, clack Toby get out of this sack uwolni przyjaciela?

James jednak nic nie zrobił, bo zamarł ze strachu jego świat rozmył się we łzach dopiero reakcja dziewczyn wybudziła go z odrętwienia.

Bał się niesamowicie, ale nie mógł pozwolić, aby jego najlepszy przyjaciel został pożarty nie mógł po prostu uciec! Wiedział, że nie potrafiłby spojrzeć na swoje odbicie w lustrze gdyby to zrobił.

Nie umiał jeździć na rowerze tak jak Elliot szczególnie w nieznanym lesie gdzie pełno korzeni a jego oczy były pełne łez. Zeskoczył, więc z dwukołowca i ściskając Lizzy jak pieszczotliwie nazwał laskę po dziadku ruszył w pościg za potworem. Liczył, że legendy mówią prawdę o cudownych właściwościach srebra skoro raniło wilkołaki i wampiry to może tego leśnego dziada też zaboli jak dostanie w kostkę? Mały tancerz bardzo dużo wiedział o takich urazach bo sam się ich bardzo bał.

Jimmi zamierzał trzasnąć potwora w nogę i spróbować wyrwać mu magiczny wór. W najgorszym wypadku odwróci jego uwagę od ataku bardziej bojowej bliźniaczki.

Jeżeli atak się powiedzie zakapturzony brzydal nie będzie mógł ich gonić.