Czy Rudowłosa mogła należeć do tych Wyższych Istot?, zapytała się w myślach blondynka, przeżuwając powoli posiłek. Co prawda, ich krótki opis, jaki przedstawiła Achuzzat bardzo do tego przekonywał, jednak sama nie była aż tak tego pewna. Może była wtedy zbyt zaambarasowana swoją amnezją, jednak choć z całą pewnością kobieta w bieli była istotą nadzwyczajną trochę brakowało jej do boskości, a przynajmniej jej obrazu, jaki Elestren miała w głowie. Chciała się więcej dowiedzieć o tych Wyższych Istotach, jednak gdy już zaczynała formułować pytania, zdała sobie sprawę, że sprawia jej to pewną trudność. Kiedy zastanawiała ją nieśmiertelność tych półbogów, rodziło się w niej zapytanie czy i elfy nie mogą żyć wiecznie, a przynajmniej dopóki ktoś ich nie zabije. Tak samo, jeśli chciałaby się dowiedzieć o ich potędze, brakowało jej punktu odniesienia, jakim byłaby wiedza o własnej rasie. Dlaczego by więc o to wpierw nie zapytać?

"Co oznacza bycie elfem?", przemówiły dłonie Złotowłosej, a na jej ustach pojawił się przepraszający uśmiech, gdyż w pełni zdawała sobie sprawę, że to głupie pytanie ze strony dorosłej kobiety. "Jak długo żyjemy, ile ja mam lat, czy mamy jakieś moce, o których nie pamiętam? Są może jakieś inne myślące ludy, jak wygląda w ogóle ten świat?" Elestren rozumiała, że prosi w zasadzie o wielogodzinną opowieść, jednak prawdę mówiąc, nie spieszyło się jej tak bardzo. Groby przecież nie uciekną, pomyślała, popijając jedzenie jabłkowym sokiem.