Możliwości skafandra zaskakiwały nurka. Arcon nie pomyślał, aby przetestować wiertło na powierzchni. Nie miał w ostatnim czasie do tego głowy. W obecnej sytuacji musiał podjąć ryzyko kruszenia kamiennych bloków w podwodnym korytarzu. Liczył na to, że pradawna budowla wytrzyma wibracje, a odłamki nie będą stanowić dla niego zagrożenia. Mimo solidnej osłony pancerza dłoń i ramię pulsowały bólem. Na szczęście wiertło było skuteczne, twórcy zadbali też o jego jakość. Z tego słynęła technologia Xanou. Denis ocenił powstałą wyrwę i wyłączywszy świder, skierował się do komory bacząc, by nie uszkodzić kombinezonu. Zaskoczyła go wielkość pomieszczenia. Spodziewał się obszerniejszej sali. Chociaż wydawało się, że był przygotowany na to, kogo odnajdzie zaniemówił widząc trupa. Jeszcze przez chwilę żywił nadzieję, że to nie jego zaginiony przyjaciel, lecz nazwisko wyryte na blaszce ostatecznie pozbawiło go złudzeń. Więc jednak! Ostatni z jego przyjaciół znalazł podwodny grób w oceanie, który ukochał. Nie pomogły mu implanty i posiadany ekwipunek. Młodzieniec zacisnął gniewnie pięść w metalowej osłonie. Enzo zginął, bo odkrył coś, co godziło w interesy Black Cross. To było morderstwo zaplanowane przez ludzi tej organizacji. Delikatnie wyciągnął kasetę z zarejestrowanym nagraniem. Swoisty testament lurkera, który mógł wpłynąć na przyszłe wydarzenia.

- Wybaczcie... - nadal krótki komunikat. - Znalazłem ciało przyjaciela, bez wątpienia to Castelari. Chciałbym pozostać tu chwilę sam. Czuję, że jestem mu to winien. Tymczasowo zawieszam łączność. Bez odbioru.

W eterze zaległa cisza. Cisza wymarłego, podwodnego świata.