| - Waightstill - zwrócił się do towarzysza - powiedz coś im, chyba tylko ciebie się słuchają te widma.
Marwald nie czuł się najlepiej. Wyglądało na to, że to małege gówno czymś go otruło. Nie było czasu do stracenia, śmieciarz był zdany na siebie. Nie za bardzo wierzył w bartnikowe zdolności pierwszej pomocy. A samo wyobrażanie sobie tego przyprawiło go o mdłości. Postanowił więc zając sę tym sam. Był zmuszony do kolejnego zaklęcia, starał się spokojnie wypowiedzieć zaklęcie uzdrawiania i rzucić je na samego siebie. |