— Pójdziemy, jak ci obiecałam. — Uśmiechnęła się nieznacznie, wstając od stołu. — A resztą się nie przejmuj, będzie dobrze. Wystarczy, że będziesz się lekko kłaniała na powitanie i była miła dla innych. Jeśli nie czujesz się na siłach, aby wyjść z domu bez maski, weźmiemy po prostu ze sobą jednego ze sług, co by nas nikt nie dręczył. Co ty na to?
Nie czekała na odpowiedź, zamiast tego posłała jednego ze swych ludzi po jej maskę i wyjściową szatę.
— W wiosce mamy kapłankę, która mieszkała przez dłuższy czas u ludzi. Czuć to nieco u niej, jednak nie musisz się przejmować tym, że jakoś ją zniesmaczysz. I tak robi to cała wioska. Poznasz ją na pewno, wyróżnia się w tłumie. Nosi ubrania zza granicy. Habbit, czy jak to to się zwało... Jest nawet miła... No i jest jeszcze sołtys. Ten, jeśli jakimś cudem na niego wpadniemy,
będzie chodził z taką obstawą, że i jego nie przegapisz. Ale do niego lepiej się nie odzywać, to taki megaloman, że wciągnie cię w godzinne wysłuchiwanie tego, jaki to on jest wspaniały.
Przedmioty w końcu zostały jej dostarczone. Maska niewiele różniła się od tej należącej do Złotowłosej. Była jedynie nieco dłuższa i nieco zmatowiała. Szata w kolorach złota i rubinowej czerwieni wyglądała nieco zbyt wystawnie jak na zwykłą wizytę na cmentarzu.
— Nie obrazisz się, jeśli to ja wybiorę grób, na który pójdziemy? Należy do bliskiej mi... — Zawahała się na moment. — ...bliskiej mi osobie.