| Władimir Koszyński
Szlachcic rozpogodził się nieco po słowach księcia i tak rzekł. -Dziękuję ci mości książę, najpiękniej jak potrafię, nawet nie wiesz jak bardzo rusznice te nam się przydadzą i pistolety różnorakie. Na placu boju to one teraz warte co i setka szabli, wyłamią nawet w najlepszym zagonie żołnierskim, dziurę jak zdrowa baba, szeroką- ukłonił się nisko w pas po czym zmienił nieco temat. -Co do mości Pana Potockiego, to myśmy przeca nie chcieli źle i książę doskonale o tym wie. My wiemy że wśród swoich tajemnica strzeżona godnie będzie, tak coś mi się zdawało że książę już wcześniej dołączył do tej szlachetnej misji. Bo nie może przecież być aby na książęcych ziemiach przeszła ona niezauważona bez najmniejszego nawet wsparcia, a tutaj mi się widzi że nasze oddziały wzrosną w siłę niepomiernie, dzięki książęcej łasce i mądrości- skłonił się raz jeszcze wymachując dłonią uroczyście, jak mu się zdawało po europejsku. Wzbudzając przy tym niemałą wesołość zgromadzonych. Po czym spojrzał na druha swego Pana Brata Mariusza, czy i on nie ma czego do powiedzenia.
__________________
Always remember that You are weak against the power of the Dark Side. |