| Przez krótką chwilę nie poruszył się. W następnej, kiedy tylko określił źródło dźwięku, ruszył szybko w jego kierunku wspomagając się kosturem.
Istniało spore prawdopodobieństwo, że nie byłby już potrzebny, gdyby wybrał tą samą trasę, co szeryf. Może i był to krasnolud, lecz był to także zdrowy krasnolud. Przynajmniej Kastor miał taką nadzieję, iż owy stan rzeczy jeszcze się utrzymuje.
Zamierzał dopaść do okna na tyle bliskiego źródłom wrzasku, by mógł widzieć swój cel oraz na tyle odległego, by zagrożenie nie mogło go dosięgnąć.
Zaklęcie ogłuszające powinno załatwić sprawę. W przypadku poważniejszego zagrożenia miał zamiar doprowadzić do nieprzytomności napastnika przez szczelną, powietrzną maskę... odcinającą dopływ powietrza.
__________________
Drogi Współgraczu, zawsze traktuję Ciebie i Twoją postać jako dwie odrębne osoby. Proszę o rewanż. Wszystko, co powstało w sesji, w niej również zostaje.
Nie jestem moją postacią i vice versa. |