~Niech uciekają - pomyślał łowca nagród i machnął ręką. Liczył, że jeśli zrobiło to jakieś zwierzę, posłuszne instynktowi rzuci się za uciekającymi. Wsunął miecz do pochwy i złapał mocniej sieć - jeśli wypadnie zarzuci ją na nie, dzięki czemu będzie łatwiejsze do zabicia. Lub uspokojenia, jeśli okaże się, że sprawcą masakry był poszukiwany przez nich pies. W sumie, za takiego psa mutanta sto dwadzieścia koron byłoby zrozumiałą ceną, zawierającą od razu dodatek za milczenie.
Nasłuchiwał też dźwięków ze środka, by być lepiej przygotowanym.

Uciekającymi się chwilowo nie przejmował. Bez ekwipunku i ze związanymi rękami i tak pewnie coś ich zagryzie, jak nie teraz to w lesie. Głupcy. Przecież planował dotrzymać słowa. Każdy wie, że łowca nagród nie może sobie pozwolić na jego łamanie. Nie chodziło o honor, jak w przypadku szlachty. Liczyło się co innego. Reputacja. Jeśli się rozejdzie, że na jego słowie nie można polegać to łowca nagród jest skończony.