- Chmurna Twierdza - mag skinął głową na słowa Girlaen. - Nasz ostatni bastion.
- Czy oni dają nam szansę? - Lord dowódca spytał swojego towarzysza, który pokręcił głową.
- Nam nie, ale jej tak. My musimy postarać się, by Zhung uwierzył, że pokonał nas na dobre, a ją uwięził na wieki.
Dalsze ich dywagacje przerwało przybycie zbrojnego o szarym ze zmęczenia i strachu obliczu.
- Lodzie dowódco, pierwsza wieża zgasła.
Krool westchnął i skinął głową magowi, który z kolei wskazał na bohaterów z innych czasów.
- Chodźcie za mną.
Poprowadził ich krętymi schodami w dół, do piwnicy. Już dawno zauważyli, że ten ród lubował się we wszelkich podziemiach.
- Stworzyłem zaklęcie, które miało zamknąć to miejsce w pętli czasowej. Być może to właśnie dlatego udało się wam dotrzeć w te czasy i to bez efektów ubocznych. Musimy się jednak spieszyć, jeśli ma nam się to udać. Może się okazać, że ta sama pętla zdezintegruje was za kilka chwil. Światło wróciło, więc wasz przedmiot również. Można spróbować go odbić. Gdyby się nie udało, jego kopia ciągle istnieje w naszych czasach. Najpierw jednak musicie przyrzec. Nie wiemy kim jesteście, naszą ostatnią szansą czy ostateczną zgubą.
Przeszli kawałek podziemnym korytarzem, wchodząc do niewielkiej komnaty wyłożonej równym kamieniem. Jedynym wyposażeniem były cztery proste ławy oraz posążek kobiety siedzącej ze skrzyżowanymi nogami i trzymającej na padołku splecione dłonie. Umieszczono w nich płonącą świecę, obecnie dogasającą. Bez trudu rozpoznali to samo oblicze, które wcześniej widzieli na dużo większych posągach.
- Przyrzeknijcie, że będziecie bronić Margery Ak'kka, prawowitej władczyni Królestwa Środka i w swoich czasach pomożecie jej dotrzeć do pozostałości po rodzie i znaleźć schronienie. Nie będę was prosił o przysięgę przywrócenia jej dawnej chwały. W zamian otrzymacie wybrane przedmioty z tutejszego skarbca. Nie jest wielki, lecz nam i tak już się nie przyda.