Stan podwyższonej gotowości… o tak. Już dawno mieli czerwony alarm, ale teraz wreszcie syntetyki z pokładu przyznały to otwarcie. Widać czuły się wystarczająco pewnie, żeby nie bawić się już w konspirację i waliły otwartym tekstem nie patrząc że upatrzona ofiara też odbiera przekaz… ale Prya nie zamierzała być ofiarą! Nie ma mowy!

Siedziała sztywna jak kołek, dzieląc uwagę między stery a te czujniki, które jeszcze nie świeciły na czerwono, a lampy spod sufitu przyglądały się jej ze złowrogim milczeniem. Ich niechęć była coraz wyraźniejsza, cicha dezaprobata jeżąca włosy na przedramionach. Gdyby nie skafander pewnie wypalałaby dziury w skórze.

Siali terror, chcieli żeby się bała. Czuła niepewnie i zaszczuta jak zwierze. Dobrze, że zamknęła mostek od środka, zyskała trochę czasu zanim się tu dostaną. Do tego momentu jeszcze wiele mogło się zdarzyć… chociażby zniszczenie panelu nawigatora przed ówczesnym ustawieniu kursu na kolizyjny z planetą, albo wrakiem. Było tyle możliwości!

Teddy z uwagą zerknęła na panel czujników, gdy system poinformował o próbie dostania się do jej królestwa i jednocześnie ostatniego bastionu ludzkości na Acheronie. Klucz kapitana, czyli Tichy.
O ile to był Tichy, a nie jego androidowy odpowiednik. Albo jakiś cyborg nie wyrwał mu ramienia i nie podstawił go pod czytnik… taki Rohan na przykład. Przecież każdy widział JAKIE ON MA NOGI.

- Widzę cię - wyszczekała przez szczekaczkę, łącząc się z ich niby-kapitanem - Teraz ja cię obserwuję. Widzę cię, wszystko widzę! Nie zaskoczycie mnie!- warknęła, patrząc na kamerę i obraz Starego za żelazną kurtyną - Chcesz wejść udowodnij, że nie jesteś androidem. I że nie pracujesz dla nich. Broń też masz zostawić poza śluzą. I inne niebezpieczne przedmioty. I dodatkowe kończyny, metalowe wstawki. Kamery, sondy i strzykawki z czipami. - po krótkiej wyliczance zapanowała niechętna cisza, a drzwi pozostały zamknięte na głucho.