Igwe z uwagą wysłuchał słów starca, który się przed nimi pokłonił.
- Wilki sprawiają wam tyle problemu? - Zamyślił się Blizna, przypominając sobie jego spotkanie z tymi stworzeniami. - W Imperium byłem świadkiem podobnej sytuacji. Podczas zimy stulecia, kiedy zaczęło brakować zwierzyny łownej, całe wygłodniałe watahy wilków zaczęły nękać poczciwych ludzi. W krótkim odstępie czasu zginęło wiele osób, dlatego skrzyknięto się i postanowiono raz na zawsze rozprawić się z tymi zwierzętami. Całe wioski ruszyły na łowy i w imię zemsty wymordowano każdego czteronoga w promieniu wielu kilometrów. Może winniście byli uczynić podobnie?

Igwe trochę nie spodobał się fakt, że Upokoina zadecydował za nich, bez żadnej konsultacji z awanturnikami, na co początkowo zareagował uniesioną brwią, ale oferta dodatkowej zapłaty była dla niego wystarczającą zachętą.

- Czy wiemy gdzie owe wilki mają swoje legowisko? - Dołożył swoje trzy grosze do licznie zadawanych pytań przez towarzyszy. - Gdzieś muszą chować swoje młode...