| Jan Czetkowski
-Prawda to, nie przeczę, że wolałem z wojskiem pod Smoleńsk iść, ale zdaje mi się, że i tutaj mogę się do czegoś przydać.- Po za tym Jan podpadł jeszcze bardziej na zdrowiu, więc odpoczynek od warunków żołnierskich dobrze mu zrobi. - Ale o tym nie musiał wspominać. Każdy byle cep po spojrzeniu na Czetkowskiego mógłby rzec, że kostucha niebawem zabierze go ze sobą. Na szczęście rzeczywistość była jeszcze odległa od tego a Janowi nie spieszyło się wybierać na tamtą stronę.
-Z przyjemnością skorzystam z waszmości zaproszenia a i w takiej kompaniji nie często zdarza się przebywać. – Tu Jan delikatnie skinął głową w stronę reszty zebranych uśmiechając się pod nosem po czym sprawdził raz jeszcze czy aby niczego nie zapomniał przygotować do drogi. |