Kaspar nie przepadał za ciasnymi pomieszczeniami i wąskimi korytarzami. Bynajmniej nie dlatego, iż źle się czuł, ograniczany przez znajdujące się tuż obok ściany. W małej izbie czy wąskim korytarzyku dość trudno było skorzystać z łuku, który - nie da się ukryć - był ulubioną bronią von Nostitza.
Ale ostrym żelazem też potrafił władać. Mimo tego nim ruszył ruszył za Żarem nie sięgnął po miecz, lecz po kuszę.
Korytarz był zbyt wąski, by dwie osoby mogły walczyć obok siebie. Z drugiej linii łatwiej się strzelało, niż dźgało mieczem.

* * *

Sądząc po wyglądzie tej i poprzedniej jaskini, tudzież po dobiegających z oddali odgłosach, nie czekało na nich nic przyjemnego.
Kaspar gotowy był strzelić do pierwszego z brzegu wroga, a później wyciągnąć miecz i sztylet.