| Uciekła! Ta suka, uciekła!
Nie godziło się tak mówić o siostrze, ale Chatoy przestała być dla Bhatry siostrą. Wcześniej była renegatką i zbrodniarką, czarna owca w rodzinie, ale teraz… teraz stała się potworem. Sprzedała ciało i duszę diabłom.
Piekielna dziwka!
Cios miecza rozłupał reling, a kopnięcie posłało go do wody. Odwróciła się do reszty załogi. Ale ci nie pozwolili wyładować złości. Leżeli plackiem. Przez chwilę chciała ich wyrżnąć jednego po drugim. Ciężko oddychała dławiąc złość. Przedramieniem starła włosy z twarzy poprzyklejane potem.
- Jak nie czujecie bata nad dupą to brak wam odwagi, psy!? - warknęła.
Schowała miecz i złapała jednego z marynarzy za ramię i szarpnięciem postawiła.
- Ty! Co planowała moja siostra i ten czarownik?
Jeniec zajęczał i otwierając usta pokazał kikut odciętego języka.
- Któryś, kurwa, ma język albo potrafi pisać? - zapytała z rezygnacją Bhatra. Nie miała specjalnie wielkiej nadziei, że któryś potrafi. |