Dekline

Bartnik ruszył w kierunku skały, zatem i ból przestał aż tak bardzo doskwierać. Dłonie Waightstilla były co prawda poparzone, lecz nie paliły już żywym ogniem.

Waighstill

- Dobra decyzja, a teraz wejdź tam, włóż halabardę tępym końcem w otwór na górze.

Skała nie była zbyt duża, lecz ciężko byłoby się na nią wdrapać bez użycia rąk. Po chwili bezradnych prób Bartnik poczuł że może zdjąć jedna rękę z uchwytu aby pomóc sobie w wdrapywaniu się.

Waighstill stanął wyżej, z tego miejsca widział że szczyt skały jest idealnie płaski a na jego środku znajduje się głęboki otwór, szeroki na tyle że spokojnie zmieściłby tam swoją dłoń. Z wnętrza biło oślepiające światło.

- Czekasz na coś? No już, do dzieła.

Marwald mijając Waighstilla poczuł iż siła która odpychała go od skały i prawdopodobnie powodowała ból powoli zanika. Jednakże ciekawsze, a właściwie straszniejsze w tym momencie było to iż od Bartnika biła dość niepokojąca siła. Magia z która nie miał okazji jeszcze się spotkać, lecz zimny dreszcz i wiatry które okalały towarzyszy nie wskazywały na nic dobrego.

Konrad wyglądał jakby zaraz miał zemrzeć. Po zdjęciu ubrań z rannego oczom bohaterów ukazały się dwie rany jakby od pchnięcia sztyletem lub innym cienkim narzędziem, jednakże nigdzie owego narzędzia nie było widać.

Kolekcjoner nie miał zamiaru czekać, zebrał wiatry magii aby spróbować uleczyć rannego towarzysza. Tym razem się udało i oczy Konrada, do tego momentu ledwo otwarte, otworzyły się szeroko a łowca zaczął szybko i łapczywie oddychać, zupełnie jak niespełniony topielec którego ktoś w ostatniej chwili wyłowił z wody.

Ku zaskoczeniu bohaterów podobnie zadziało się z ciałem Simona.

 

__________________

ORDNUNG MUSS SEIN

Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)