Odyseja

Luinehilien nie wiedziała co ma robić. Przez chwilę stała, zastanawiając się nad słowami wilczycy. Zaczęła się rozglądać. Zobaczyła, jak wszyscy wybiegli.
-Wróg jest w pokoju... - szepnęła cicho, do siebie. Ujrzała, jak szkielet porywa Mildrana. Bardzo szybko stwór zniknął jej z oczu. ~Nie dogonię go.~ Pomyślała i wybiegła na zewnątrz. Przez chwilę się zawahała. Nie mogła im pomóc, walcząc wręcz. Pozostały czary...
Wypowiedziała kilka słów w nieznanym nikomu języku, wykonując dziwne gesty. Miała nadzieję, że czar wezwanie błyskawic się uda...

 

__________________
A ja niestety nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Co spróbuję coś napisać, nic mi nie wychodzi. Nie mogę się za nic zabrać, chociaż bardzo bym chciała. Nie wiem, co się ze mną dzieje. W najbliższym czasie raczej nic nie napiszę. Przepraszam.