Wypisane na ścianie przykazania dobitnie informowały czytającego, z czym będzie mieć do czynienia.
Jakaś plugawa siła tchnęła rozum w zwierzęce głowy, ukazując im równocześnie, kto jest ich, zwierząt, prawdziwym wrogiem.

Nie da się ukryć - z paroma zaleceniami Detlef by się nawet zgodził, ale to nie znaczyło, że popierał ruch uczłowieczenia zwierząt.
Ale to znaczyło też, że nie można było tu liczyć na znalezienie jedzenia czy picia, a nawet odpoczynku. Przynajmniej nie w chacie, z której śmierdziało jak z gnojownika.

Cofnął się o parę kroków, by odetchnąć czystym powietrzem, po czym rozejrzał się dokoła by sprawdzić, czy nie nadciąga kolejna niemiła niespodzianka.