Prorok obawiał się tego zadania, perspektywa wyprawy w takim pomieszanym towarzystwie. Nie byli dużą grupą i zbyt siną grupą, ewentualne niepowodzenia najłatwiej było zrzucić na najsłabszego i najmniejszego z nich wszystkich, czyli właśnie stonlinga.
Ale gdy opuszczali jaskinię najedzeni, z grzybami, a co ważniejsze żywi był zadowolony. Fik poweselał, rozbawiony pająkiem który biegał mu po karku, szukając kryjówki przed zimnem.
~Możesz go nawet wytresować, by zabijał wrogów jadem!~ zakpił sobie boski głos w głowie proroka.
Snotling podrapał się po nosie i stwierdził, że to może nie jest taki głupi pomysł. Wcześniej zamierzał Ciapka zwyczajnie zjeść. Ale można też realizować boski plan!

Na zewnątrz było ciemno, co sprzyjało takim pokrakom jak oni. Trudniej będzie ich wypatrzeć i bez problemów dotrą do schronienia.
- Gnorix ma nie tylko wileka siła, ale i wielka mondrość!
Chęć przeżycia była wielka, więc prorok wołał unikać walki i podzielał zdanie Orka.