Anka odpowiedziała Edrikowi, który próbował wprowadzić swój porządek. Problemem jego porządku było oczywiście to, że się z nim nie zgadzała.

- Daj spokój, przecież mówię, że więcej nie udźwignę. Nie ma teraz czasu na dąsanie się czy zabawę w złego sierżanta, jeżeli tamto duże coś idzie w naszą stronę. Chyba, że chcesz nieść moje graty? To z przyjemnością, poniosę nawet i „Twoją” - powiedziała to z przekąsem - dolę i jeszcze z dokładką.


Edrik w odpowiedzi jedynie zmrużył oczy i ruszył wzdłuż plaży. Nie było sensu tego ciągnąć, bowiem skończyłoby się to jedynie stratą czasu. To co ze sobą będzie targać to już jej sprawa. Skupił się na ważniejszych sprawach niż - jego zdaniem - nierozsądne dziewczę.