Nocna pogoń nie przyniosła żadnych pozytywnych efektów - prócz przypalonego tu i ówdzie trupa, którego facjata nie była nikomu znana.
Widok ten, choć niezbyt przyjemny, nie sprawił jednak, że Axelowi odeszła ochota na sen.

Obudził go zapach śniadania, które ponownie potwierdziło kulinarny kunszt Pepika... i manię Kugelschreibera, który nie myślał o niczym innym, jak o swych eksperymentach.
No i, oczywiście, okazało się, że ich szanowny gospodarz, jak przystało na wielkiego wynalazcę, postanowił pochwalić się swymi - przekutymi w rzeczywistość - pomysłami.

Niektóre było mniej, inne bardziej niedopracowane.
- Może by tak tego kurczaka jeszcze raz przepuścić przez Skubacza - zasugerował, co Pepik skwitował średnio przyjaznym spojrzeniem. Ilość piór latających dokoła mogła być powodem tegoż spojrzenia. W końcu to nie Kugelschreiber musiał to sprzątać...

Pochwa Szybkiego Wyciągnięcia była z kolei aż za dobra. Z drugiej strony - gdyby ją ciut dopracować, można by z tego zrobić zamaskowany odpowiednik kuszy, działający co prawda na niewielkie odległości, ale stanowiący wielkie zaskoczenie dla ofiary.

Do czego miała być zastosowana maszyna, której dotknięcie powodowało, iż wszystkie włosy stawały dęba, tego Kugelschreiber nie wyjaśnił.



- Elektryczność to przyszłość - powiedział, po czym zaczął wyjaśniać, że w błyskawicy i tej małej maszynce siedzi to samo.
To wystarczyło, by Axel postanowił trzymać się od tego urządzenia z daleka.

- Ktoś kiedyś tym latał? - spytał, gdy wynalazca zaprezentował skórzane skrzydła.
Podobnie jak wcześniej, przy sztucznej rybie, postanowił znaleźć się jak najdalej, gdy Kugelschreiber będzie szukać ochotników, chcących poszybować po niebie jak ptaki.