Czas mroku – nie miałem wobec tego filmu jakiś szczególnych oczekiwań, ale wiedziałem, że na pewno go obejrzę, ponieważ gra tam jeden z najlepszych aktorów jaki chodzi po ziemi, czyli Gary Oldman. Jego gra jest niesamowita w tym filmie, on nie gra Chruchilla, on nim jest. Tak naprawdę jego kreacja ciągnie cały ten film, który miejscami jest, aż za bardzo patetyczny, a myślałem, że filmów z naszego podwórka trudno pokonać w poziome patetyzmu. Jest to typowe one man show, gdzie raczej żadna inna postać czy aktor nie wyróżnia się zbyt mocno. Szkoda tylko, że tak mało było żony Winstona, kobieta umiała sobie poradzić z tym, jakże ciężkim do życia, facetem.
Ogólnie wyszedłem z kina zadowolony, pomimo kilku niedociągnięć. Jeżeli Gary Oldman w końcu nie dostanie Oscara, to bojkotuje wszystkie przyszłe gale.
Kształt wody – ciekawy na swój sposób film, z pewnością najbardziej oryginalny ze wszystkich filmów, które ostatnio wyszły. Strasznie fajny klimat, bardzo fajna muzyka, która jeszcze bardziej tworzy cały nastrój filmu. Genialna Sally Hawkins w roli niemej pracownicy pewnego centrum badawczego. Wielką klasą jest zagranie niemej postaci i gra tylko gestami i mimiką. Relacja między główną bohaterką, a potworem z wody może niektórych odstraszyć, ale myślę, że warto zagłębić się w świat jaki nam tym razem zaprezentował Guillermo Del Toro (Oscar w tym roku musi być!). Szkoda tylko, że Michael Shannon znów gra tą samą postać, mam nadzieję, że w przyszłości ten aktor zacznie dostawać jakieś inne role, z innym charakterem postaci. Boję się, że to film tylko dla fanów Del Toro i jego specyficznych historii, ale myślę, że warto zaryzykować.
Czarna pantera – kolejny film od Marvela, który o dziwo wciąż daje radę. Jestem ciekaw, kiedy Disneyowi wraz z Marvelem w końcu podwinie się noga i zrobią jakiś kaszan totalny. Jest to film, w którym cały świat, postaci otaczające głównego bohatera są ciekawsi niż on sam. T’Challa, czyli główny bohater według mnie cierpi na syndrom Simby. On niby chce być tym królem, ale jak przychodzi co do czego to jest „chciałabym i boje się”. Jest tam natomiast kilka fajnych postaci jak np. siostra Czarnej pantery, która jest genialnym naukowcem, który potrafi stworzyć dosłownie wszystko. Stanowczo za mało było Andiego Serkisa, który grał nieźle pieprzniętego złoczyńcę.
Bardzo ciekawy świat, bogatej, nowoczesnej metropolii po środku biednej Afryki. Genialne kostiumy, klimatyczna muzyka. Z minusów czasami trochę takie kiepski CGI, co przy filmach z takim budżetem jest troszkę słabe. Ogólnie jak najbardziej można obejrzeć, jeżeli jeszcze kogoś nie znudziły filmy o superbohaterach.
Czwarta władza – liczyłem na fajny thriller, coś podobnego do przegenialnego Spotlight, ale niestety dostałem trochę nudnawą historię, z porządnymi kreacjami głównych bohaterów. Ten film nie mógł spaść poniżej pewnego poziomu, reżyserem był Steven Spielberg, zdjęcia robił Kamiński, a muzykę John Williams, do tego główne role: Tom Hanks i Meryl Streep, więc wiadomo, że to wszystko gwarantuje pewien solidny poziom i rzeczywiście tak jest. Nie jest to film kiepski, ani też jakoś szczególnie wybitny. Kogoś, kto interesuje się historią USA może bardzo zaciekawić, jest to taki prolog do afery Watergate (w tym filmie jest to inaczej pokazane, ale wszyscy wiemy, że to Forrest Gump stoi za odkryciem afery Watergate
). Film strasznie powoli się rozkręca, a gdy akcja w końcu nabiera fajnego tempa, wtedy już niestety się kończy.
Film nie dla każdego, można od biedy obejrzeć, jeżeli nie ma akurat nic innego ciekawszego.
Jeżeli chodzi o
The Disaster Artist to zgadzam się całkowicie z
Nami. Dziwi mnie dlaczego Franco nie dostał chociaż nominacji za tę rolę.