| Jan Czetkowski
Lekko zachwiał się schodząc z konia jako, że gorzałka lekko uderzyła mu do głowy. Cóż też mógł usłyszeć w takim miejscu żeby od razu alarm wstrzynać.- Zachodził w głowę Jan, ale wolał nie podawać słów towarzysza w wątpliwość. Nauczy się będąc w oddziałach lisowczyków że nie należy lekceważyć żadnego podejrzenia. W mgnieniu oka znalazł się przy Panu Leszczyńskim.
- A niech mnie, świetny słuch. - Pogratulował szeptem niezwykle ostrego zmysłu. Na polanie rzeczywiscie ktoś obozował. Nie mógł jednak dostrzec wyraźniej żadnych szczegółów.
- Podejde bliżej i sprawdze kto to? - Zaproponował, bowiem nie dostrzegł wstrzymującego gestu Leszczyńskiego i zanim ktokolwiek mógłby oponować kilkoma szybkimi susami znalazł się dosyć blisko obozowiska. Ukrywanie się w rzadkim lesie nie należało do najłatwiejszych toteż w każej chwili był gotowy do szybkiego odwrotu. - Miał jednak nadzieje, że nie będzie takiej potrzeby. |