Dieter nie wtrącał się w krasnoludzkie sprawy, jeśli zdenerwują lub obrażą gospodarzy będą mogli pożegnać się z pomocą ze strony krasnoludów. Bardak wyraźnie walczył wewnętrznie ze sobą i widać było że jeśli szybko nie wyjdzie to może potoczyć się kilka głów. Szczęśliwie kolejny raz nie dał się sprowokować i widać było że potrafi przedłożyć zadanie nad osobiste animozje, ostatnim czego potrzebowali był niezrównoważony krasnolud z nadludzką siłą i ostrym toporem. Łowca wampirów stanął przy Felixie, on zaczął rozmowę więc wypadało nie wtrącać się między dwóch rozmawiających, co mogło uprzedzić krasnoluda do całej drużyny zważywszy że całe spotkanie nie zaczęło się spokojnie.

- Jak widzicie Gimbrinie, sytuacja zaognia się w oczach, chciałem dowiedzieć się ile wasi kowale żądają za pokrycie ostrza miecza srebrem oraz za wykonanie bełtów o srebrnych grotach? - odczekał wpierw chwilę, dając tym samym krasnoludowi czas by wpierw odpowiedział na pytania Felixa.
- Większość srebra mogę wyłożyć z własnej kieszeni... - wyciągnął garść pełną srebrnych szylingów - ...znam się na tym fachu i czuje że potrzebować będziemy srebrnych ostrzy w niedalekiej przyszłości.