Bianca była zupełnie zniesmaczona zachowaniem górników wobec Bardaka. Słyszała, że Zabójcy są wygnańcami ze swoich twierdz za przewiny, których się dopuścili, ale to nie znaczyło, że ci tutaj mieli go tak mieszać z błotem. Zwłaszcza, że nawet go w ogóle nie znali. Gdy usłyszała kolejne obelgi, zacisnęła dłonie w pięści i wypaliła przez zaciśnięte zęby.
- Ciekawe, czy bylibyście tacy mądrzy, gdyby ten "tchórz", jak go nazywacie, uratował któremuś z was życie. - Gromiła ich wzrokiem. Rozumiała, że to była honorowa rasa, ale takie zachowanie było dla niej nie do zaakceptowania.

Widząc, że Bardak wyszedł, prychnęła tylko.
- Wiecie co, gadajcie sobie z nimi sami, idę postać na zewnątrz z tym "tchórzem" - mruknęła i uderzając podstawą kostura o podłogę przy każdym kroku, wyszła ze świetlicy.
Niepojęte było dla niej, jak jego własni bracia mogą go tak traktować a on nawet nie zareagował. Chwilę jej zajęło, nim odnalazła rozwścieczonego krasnoluda. Przez chwilę przyglądała mu się, stojąc w bezpiecznej odległości, by nie dostać się pod jego topór, a pomiędzy kolejnymi machnięciami zagadała.

- Gdybyś chciał coś z siebie wyrzucić, śmiało. Nie mam zamiaru przebywać tam z nimi. Nie przywykłam do takiego chamstwa. - Odgarnęła kosmyk rudych włosów za ucho i przysiadła na sporym kamieniu pod ścianą jednego z domków. - Nie zareagowałeś nawet na ich zaczepki... czy to ma związek z tym, że jesteś Zabójcą? Nie możesz się nawet odezwać? W każdym razie nie przejmuj się tymi... - Chciała powiedzieć "idiotami", ale to mogłoby zostać źle odebrane. - Tymi źle wychowanymi krasnoludami. Najważniejsze, że ja i pozostali znamy twoją wartość - Uśmiechnęła się lekko.

Cała ta sprawa z nieumarłymi wcale mu się nie podobała. Zadanie miało być proste łatwe i przyjemne, tego przynajmniej oczekiwał Douko. Jak zwykle pomylił się. Dobrze chociaż, że towarzysze znali się na swym fachu i jak dotąd radzili sobie dość dobrze.

Gdy weszli do budynku Douko rozejrzał się dookoła. Twarze krasnoludów nie wyglądały na przyjazne, jednak czego się spodziewać po osobach całe życie spędzających na pracy w kopalni. Teoretycznie przy krasnoludach byli jeszcze bardziej bezpieczni, jednak wątpliwe by coś lub ktoś nieumarły zaatakował ich w środku dnia.

Douko słyszał co nieco o krasnoludzkich zabójcach, którzy za splamiony honor zapłacić muszą swym życiem. Nie zdziwiło go za bardzo podejście innych krasnoludów do zabójcy. Dobrze jednak, że Bardak nie dał się sprowokować i wyszedł. Bianka zareagowała dość impulsywnie na uwagi skierowane do zabójcy i wyszła. Kislevita odprowadził ją wzrokiem do drzwi, został jednak na miejscu. Nie zamierzał się wtrącać w rozmowę pomiędzy Gimbrinem a Felixem, zamierzał jednak słuchać co krasnolud ma do powiedzenia na zadane mu pytania.

- Cholibka, przepraszam. – Ludo skulił się w sobie. Nie chciał przecież rozgniewać Bardaka. Było mu też trochę głupio, khazad odwrócił się i przez chwilę milczał. Na całe szczęście tylko przez chwilę. Niziołek bił się z myślami, nie do końca rozumiał takie zachowanie. Chętnie popytałby, co takiego uczynił w takim razie, że go tak straszliwie ukarano. Ale na widok oczu Gurazssona, zapewne na swoje szczęście, ugryzł się w język i zamilczał. U siebie w dolinie zawsze ziomków przyjmowali. Daleki czy bliski krewny, to bez różnicy. Jadła i tak zawsze było więcej naszykowane. A właśnie, skoro nie wrócili na drugie śniadanie, a poczęstunek zdawał się niepewny, to trzeba było podjąć odpowiednie kroki i starania, aby temu przeciwdziałać. Zresztą może i zabójca złagodnieje i zapomni o przykrości.
Gdzieś w połowie drogi do kopalni Kołodziej zręcznie sięgnął po plecak i dobył słodkie bułki. Następnie ostrożnie podjeżdżał do każdego i wręczał mu słodką przekąskę. Robił tym trochę bałaganu w szyku, ale droga była przecież spokojna i dość łatwa.
- Co by brzuchy nie burczały i humor się poprawił. – Ranek był smutny, a jedzonko nastrój poprawi.

Byłemu strażnikowi pól już na wejściu zrobiło się nie swoja. Górnicy odeszli od nich jak od jakiś zarażonych. W kominku było wygaszone. Pobratymcy Bardaka byli szorstcy i niezbyt przyjacielscy, widocznie kiepsko gotowali i niesmaczne obiady mieli. Powoli zbliżała się pora obiadowa, tak więc Ludo myślał już trochę brzuchem. Tego co się wydarzyło chwilę później, mały bohater się nie spodziewał. Khazad co prawda wspominał, że on nie będzie rozmawiał, ale żeby go wyganiać. Nie to zdecydowanie nie są niziołcze standardy. Czarodziejka wyszła jako pierwsza, reszta zachowywała się różnie. Mężczyźni w większości zignorowali to przedstawienie, kobieta się oburzyła. Kołodziej nie był pewien co uczynić, wahał się chwilę, przeczekał największe wzburzenie. Gdy sytuacja trochu się uspokoiła i zajęto się rozmową to wyszedł po cichu, przemknął przez sale nie niepokojony i znalazł się na świeżym powietrzu. Pomachał do Bardaka i Bianci, ale do nich nie podchodził. Nie był pewien, czy zabójca nadal się na niego nie gniewa. Kołodziej za to postanowił trochę rozejrzeć się po najbliższej okolicy, zaglądnąć przez okna do budynków, zerknąć na wierzchowce.

Bianca spojrzała na Bardaka z lekkim uśmiechem.
- Nie oceniam cię, Bardaku i nawet przez myśl mi nigdy nie przeszło to, o czym oni mówili - powiedziała, celowo nie chcąc używać słowa "tchórz". - Pokazałeś nam, że nie boisz się walki i jesteś w tym naprawdę świetny, dlatego nie powinieneś przejmować się paplaniem twoich braci. W ogóle nie powinieneś się przejmować niczyją opinią. Nic o tobie nie wiedzą, a ja sama chciałabym mieć tyle odwagi, co ty. - Wyszczerzyła białe ząbki. - Poza tym mam wrażenie, że jeszcze im pokażesz, ile jesteś wart.

Zmarszczyła brwi, zerkając w stronę świetlicy i po chwili znów przeniosła spojrzenie na krasnoluda.
- Co do tej drugiej obietnicy, o której wspomniałeś, nie chcę być wścibska i ciągnąć cię za język, więc życzę ci tylko, żeby wszystko ułożyło się po twojej myśli. No i mimo wszystko będę trochę samolubna, bo biorąc pod uwagę, co się stało z Armandem, mam przeczucia, że czeka nas tutaj coś złego i dobrze by było, gdyby jednak przysięga Zabójców nie wypełniła się aż tak szybko, bo z pewnością będziemy cię potrzebować. Twojej odwagi i umiejętności. - Zakończyła.