Potyczka z nieumarłymi poszła szybko i sprawnie - pomysł Ludo z beczką oleju wypalił i Bianca cieszyła się, że mogła się przy tej akcji przydać. Niestety, gdy opadł kurz, okazało się, że Pierre, który pierwszy ruszył do walki, jako jedyny nie wyszedł z niej żywy. Kobiecie smutno się zrobiło, widząc go w takim stanie. Był uczynnym, ciepłym mężczyzną, a skończył w tak podły sposób.

Westchnęła cicho pod nosem, odwracając głowę od ponurego widoku, próbując jednocześnie opanować napływające do oczu łzy. Viktoria miała dobry pomysł ze zwróceniem miecza i sygnetu.
- Pojadę z tobą, jak tylko załatwimy swoje sprawy w dolinie - powiedziała do towarzyszki. - Rodzina Pierre'a powinna wiedzieć, że zginął tak, jak na rycerza przystało. W walce...

Marne to było pocieszenie, ale nie mogli zrobić nic więcej. Krasnoludy zaproponowały spalenie wszystkich zwłok i o ile z nieumarłymi nie miała żadnego problemu, tak nie widziało jej się spopielenie ciała Pierre'a.
- Rozumiem, że to w trosce o to, żeby nie powstał z martwych, jeśli coś naprawdę dzieje się w grobowcu, ale tak, jak mówi Viktoria, rodzina na pewno chciałaby go pochować. Z drugiej strony, nie mamy teraz możliwości przetransportować ciała do Bretonii. Może zrobimy pochówek we Frugelhofen? Chyba mają tam gdzieś jakiś cmentarz?
Sama nie zwróciła na to uwagi, ale moż ktoś inny?

Przytaknęła słowom koleżanki.
- Zgadzam się, ruszajmy ostrzec wioskowych. Co do rumaka Pierre'a, może wsadzimy jego ciało w siodło i przywiążemy, żeby dotarł chociaż do Frugelhofen? Tam zajmą się koniem, a my pochowamy rycerza?
Nie wiedziała, czy ten pomysł nie jest idiotyczny, ale lepszego nie miała. Spalenie zwłok szlachcica jakoś jej się nie widziało, jakiekolwiek miałoby to nieść dalsze konsekwencje. Nie i już. Po prostu.