- Nie odmawia się pomocy na szlaku - mruknął do siebie Lothar przypominając sobie, że bądź co bądź, nadal jest szlachcicem. A poza tym pewne zasady obowiązują nawet kanciarzy...

- Da się coś zrobić? - zapytał cicho Bernhardta, Axela i Wolfganga. Sam też poszukał w głowie wiedzy z podręcznika do podstaw aptekarstwa od Elviry, jaką dostał kilka tygodni temu i co jakiś czas czytywał - nadal mam napar kojący i miksturę leczniczą, brak mi jednak umiejętności.

Lothar postanowił, że gdyby okazało się, że oni chcą i potrafią pomóc, to sam zajmie się robieniem miejsca. Słowami, nie bitką. Przekonując, że potrzebne jest dostęp do rannego i światło. Może i krasnoludy nie kochały magii, ale użycie mikstury chyba jakoś zdzierżą.