- Miecz i strzały. Po krasnoludach spodziewałbym się raczej toporów i bełtów - Lothar zgodził się z Axelem -No i nie wyglądają jak dzieci. Przy okazji - wątpię by to był trup dziecka - te rzadko korzystają z mieczy. W ogóle strasznie prymitywnie wygląda - stwierdził Lothar. Niestety brak mu było wiedzy na temat uzbrojenia, miał nadzieję, że Axel powie więcej albo że Wolfgang dowie się czegoś dzięki magii.
Tymczasem zaczął rozglądać się po okolicy - napady na farmy zapewne nie były li tylko dla zaspokajania żądzy zniszczenia, zwykle chodziło też o rabunek. Może będzie widać trasę powrotną napastników, objuczonych łupami, gubiących lub wyrzucających drobiazgi, albo cokolwiek. Zaczął od kierunku "na Czarne Szczyty".

Przy okazji podzielił się z resztą swoimi podejrzeniami - o ile rabunków nie dokonywali jacyś geniusze zbrodni, to siedziba "zbójów" mieściła się w tym samym miejscu, gdzie miała przebywać Etelka - na Czarnych Szczytach. To zapewne stamtąd ruszali na swoje łupieżcze wyprawy. Czyżby wyprawy po ofiary dla czarnomagicznych rytuałów? Jeśli tak, trzeba było ruszać natychmiast. Zwłaszcza, ze napad nie był dawno - mając łupy, jeńców i rannych poruszali się wolniej i zapewne dopiero niedawno dotarli do bazy. Raczej nie spodziewają się szybkiego odwetu, są upojeni kolejnym łatwym zwycięstwem, a może nawet będą odsypiać nockę i świętowanie. A gdy odeśpią i wyliżą rany, za dzień, dwa czy trzy znów zejdą zwarci i gotowi nieść zniszczenie. Niby można uderzyć gdy ich nie będzie, ale co jeśli wrócą podczas gdy drużyna będzie w kopalni i odetną drogę odwrotu? Lepiej było zaatakować jeszcze dziś. A przynajmniej tak uważał Lothar i tak to przedstawił Axelowi, Bernhardtowi i Wolfgangowi.

A potem poszedł po khazadów mając nadzieję, że nie są pijane w stopniu uniemożliwiającym posługiwanie się oczami i mózgami teraz i toporami już niedługo.

Pogoda jaka panowała w nocy i z rana pomogła w zachowaniu się w części zabudowań farmy. Wilgoć i deszcz wygasiły palącą się farmę.
Wolfgang z kompanami weszli na teren pogorzeliska uważając na co stają.
Przy samym wejściu leżało ciało mężczyzny z kilkoma strzałami w plecach. Mag pochylił się nad zwłokami.
- To ni krasnoludy ani ludzie nie uczynili.- Powiedział przyglądając się strzale.
- No chyba, że jacyś banici czy coś, którzy sami strzały robią.- Dodał i wstając rozglądał się dalej po okolicy.

Wśród zgliszczy znaleźli ciało dziecka. Przynajmniej z początku na takie wyglądało. Miało w ręce miecz, który od razu powiedział Wolfgangowi o swoim pochodzeniu.
- Chyba znam sprawców. Wygląda mi to na gobliny. Taka broń i strzały nie pozostawiając zbyt wiele do spekulacji.- Pokiwał głową.
- Sprawdźmy jeszcze bliska okolicę i ślady. Może pogoda zatarła ślady, ale może będziemy mieli szczęście.- Dodał i dalej szukał jakiś śladów.

- Ruszmy do Czarnych wzgórz. Krasnoludy wynajęte a jesteśmy już blisko. Zobaczmy co tam się dzieje.- Zaproponował Techler kompanii.

- Nie odmawia się pomocy na szlaku - mruknął do siebie Lothar przypominając sobie, że bądź co bądź, nadal jest szlachcicem. A poza tym pewne zasady obowiązują nawet kanciarzy...

- Da się coś zrobić? - zapytał cicho Bernhardta, Axela i Wolfganga. Sam też poszukał w głowie wiedzy z podręcznika do podstaw aptekarstwa od Elviry, jaką dostał kilka tygodni temu i co jakiś czas czytywał - nadal mam napar kojący i miksturę leczniczą, brak mi jednak umiejętności.

Lothar postanowił, że gdyby okazało się, że oni chcą i potrafią pomóc, to sam zajmie się robieniem miejsca. Słowami, nie bitką. Przekonując, że potrzebne jest dostęp do rannego i światło. Może i krasnoludy nie kochały magii, ale użycie mikstury chyba jakoś zdzierżą.

Wynajęci krasnale jak tylko dowiedzieli się kto za napadami stoi i zobaczyli zwłoki goblina z rykiem ruszyli by ciąć, rąbać truchło zielonego najeźdźcy. W sumie Wolfgang się im nie dziwił, że wpadli w amok, ale mogli pomyśleć, że warto by zachować trupa by udowodnić niewinność khazadów.
Mag nawet nie chciał patrzeć na wylewanie furii brodatych górników. Odszedł i schylił się przy tropie wilków jak drużynowy zwiadowca odczytał ślady.
- Kierują się ku Czarnym Szczytom.- Pokiwał potwierdzająco głową.

Gdy ruszyli ponownie w drogę Techler wziął kilka strzał i znaleziony goliński miecz. Innych dowodów niestety nie mieli i te musiały wystarczyć. Podczas drogi zbliżył się do szlachcica.
- Lothar. Jak tak dalej pójdzie to żadnych dowodów te brodacze nie dadzą nam przynieść do miasta. Następnym razem zabezpieczmy ślady nim zawołamy górników.- Przedstawił swój pomysł i popatrzył z ukosa na idących krasnoludów.

Na rozstaju dróg znaleźli małe pole walki. Pod drzewem leżał oparty o nie brodacz ściskający zakrwawiony topór a wokół leżało kilka ścierw goblinów.
Krasnoludy doskoczyły do rodaka i dopiero po chwili poprosili ludzi.
Umierający krasnolud powiedział to co samemu można było wywnioskować. Jednak informacja o goblinach w kopalni zaniepokoiła maga.
- Proponuję byśmy udali się do Grissenwaldu czym prędzej. Weźmiemy Waszego kompana i gobliny na dowód.- popatrzył po ścierwach i zwrócił się do kapłana.
- Bernhardt. Znasz się na leczeniu? Ja nie mam jak pomóc.- Powiedział widząc wzrok Lothara i Axela na sobie. Nie chciał mówić o magi, którą się para. Jeszcze te pokurcze gotowe pomyśleć, że z Herzen jest w zmowie.

Wolfgang przyglądał się działaniom Bernhadta. Kapłan robił co mógł w tych warunkach. Niestety brodaty wojownik skonał po chwili.
- Niech Morr przyjmie jego duszę.- Powiedział spokojnie gdy oczy khazada się zamknęły.

Mag stał opierając się o swoją lagę. Jako jedyny był suchy a deszcz mijał go o kilka centymetrów. W końcu khazadzi podeszli do nich i gdy Techler chciał odwrócić się by iść do Grissenwaldu czwórka krasnoludów oznajmiła, że idzie do kopalni. Wolfgang zatrzymał się i z wolna się odwrócił.
- Jeśli zamierzacie niszczyć kolejne dowody waszej niewinności to lepiej odpuście i powiadommy ludzi. Chyba zależy wam na powrocie do kopalni i by wszyscy uznali waszą niewinność przy tym?- Zapytał mrużąc oczy patrząc na khazadów.

***

Dotarli w pobliże kopalni i domu Etelki. Techler rozejrzał się po okolicy powolnym ruchem głowy.
- Wydaje się opustoszałe miejsce. Lecz skoro gobliny atakowały nocą i chyba mają rannych to teraz odpoczywają.- Oznajmił mag i zaczął splatać niebieski wiatr. Miał zamiar przed wejściem do jaskini wzmocnić swoją czujność i zmysły. Czary były sprawdzone nie raz i mag wiedział, że można na nich polegać.

- Możemy ruszać. Idźmy cicho i nie na widoku z okien domostwa. Lepiej ich zaskoczyć niż mieć na karku parę tuzinów przygotowanych wrogów.- Zwrócił się do krasnoludów, które były zapewne gotowe do frontalnego ataku bez zrobienia zwiadu.