lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [WARHAMMER 2ed.] Mróz, głód, lament i zgrzytanie zębów II

**Dekline** · 09-03-2018, 22:23

Naszyjnik Simona emanował znaną Marwaldowi siłą, prawdopodobnie był to pomniejszy artefakt w którym umieścić można jakieś zaklęcie.

- Nie obchodzi mnie co chcesz z nim zrobić. Jeśli mi go założysz to nic się nie stanie. To trzeba "aktywować", a działa tylko określony czas. Teraz raczej nie podziała. Powinieneś to wiedzieć - zadrwił.

Sztylet nie wykazywał właściwości magicznych. Był bogato zdobiony, lecz nic ponad to. Jeśli chodzi o księgę, to jej niszczenie oraz zbliżenie do kamienia nie przyniosło żadnych efektów. Jedynie amulet wręcz wyrywał się aby znaleźć się jak najbliżej środka kamienia.

Konrad podszedł bliżej halabardy i wziął ja do ręki. Była zimna i bardzo ciężka, ale nic poza tym. Nie paliła ogniem ani w żaden sposób nie raniła bohatera. Łowca przekazał oręż Waightstillowi ( co wymagało od niego sporo wysiłku ), lecz ten również nie doświadczył żadnych negatywnych skutków, chociaż wyraźnie czuł iż broń jest cięższa i zimniejsza aniżeli wcześniej. Oczywiście waga nie była problemem dla Bartnika, bez problemu mógł nią operować, lecz z pewnością obrażenia nią zadawane będą mniejsze.

Waightstill podszedł bliżej skały, znalazł mniejszą szczelinę i łupnął kilka razy, aby powiększyć otwór. Następnie bohater wbił tępy koniec w uszkodzone miejsce, lecz widocznie otwór był zbyt mały, trzeba było go jeszcze powiększyć. Z czasem gdy Bartnik wyjął broń ze skały poczuł na swej lewej ręce przeraźliwy chłód. Od razu zauważył że z otworu bije coś jakby światło które przez chwilę padało na jego rękę. Ze zdziwieniem stwierdził że kończyna, w miejscu "naświetlania" nie jest zmutowana - wyglądała dokładnie tak jak przed wyruszeniem na wyprawę.

Horst pilnujący Simona zauważył że ten ma zamiar wstać i ruszyć w kierunku skały. Jeniec nawet zaczął coś krzyczeć:

- Nie, zostawcie, nie możecie! - widać było zdenerwowanie jak i przerażenie na jego twarzy. Horst doskonale wiedział że jego słowa był szczere, czego nie mógł z pewnością stwierdzić o jego poprzednich słowach. Ponadto bohater miał wrażenie jakby Simon wyglądał inaczej niż wcześniej. Przybyło mu kilka zmarszczek na twarzy, zupełnie jakby w sekundę postarzał się o kilka lat.

09-03-2018, 22:23	#389
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Naszyjnik Simona emanował znaną Marwaldowi siłą, prawdopodobnie był to pomniejszy artefakt w którym umieścić można jakieś zaklęcie. - Nie obchodzi mnie co chcesz z nim zrobić. Jeśli mi go założysz to nic się nie stanie. To trzeba "aktywować", a działa tylko określony czas. Teraz raczej nie podziała. Powinieneś to wiedzieć - zadrwił. Sztylet nie wykazywał właściwości magicznych. Był bogato zdobiony, lecz nic ponad to. Jeśli chodzi o księgę, to jej niszczenie oraz zbliżenie do kamienia nie przyniosło żadnych efektów. Jedynie amulet wręcz wyrywał się aby znaleźć się jak najbliżej środka kamienia. Konrad podszedł bliżej halabardy i wziął ja do ręki. Była zimna i bardzo ciężka, ale nic poza tym. Nie paliła ogniem ani w żaden sposób nie raniła bohatera. Łowca przekazał oręż Waightstillowi ( co wymagało od niego sporo wysiłku ), lecz ten również nie doświadczył żadnych negatywnych skutków, chociaż wyraźnie czuł iż broń jest cięższa i zimniejsza aniżeli wcześniej. Oczywiście waga nie była problemem dla Bartnika, bez problemu mógł nią operować, lecz z pewnością obrażenia nią zadawane będą mniejsze. Waightstill podszedł bliżej skały, znalazł mniejszą szczelinę i łupnął kilka razy, aby powiększyć otwór. Następnie bohater wbił tępy koniec w uszkodzone miejsce, lecz widocznie otwór był zbyt mały, trzeba było go jeszcze powiększyć. Z czasem gdy Bartnik wyjął broń ze skały poczuł na swej lewej ręce przeraźliwy chłód. Od razu zauważył że z otworu bije coś jakby światło które przez chwilę padało na jego rękę. Ze zdziwieniem stwierdził że kończyna, w miejscu "naświetlania" nie jest zmutowana - wyglądała dokładnie tak jak przed wyruszeniem na wyprawę. Horst pilnujący Simona zauważył że ten ma zamiar wstać i ruszyć w kierunku skały. Jeniec nawet zaczął coś krzyczeć: - Nie, zostawcie, nie możecie! - widać było zdenerwowanie jak i przerażenie na jego twarzy. Horst doskonale wiedział że jego słowa był szczere, czego nie mógł z pewnością stwierdzić o jego poprzednich słowach. Ponadto bohater miał wrażenie jakby Simon wyglądał inaczej niż wcześniej. Przybyło mu kilka zmarszczek na twarzy, zupełnie jakby w sekundę postarzał się o kilka lat. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)