Alex była wyraźnie zmieszana. Na jej urodziwej twarzyczce mieszały się emocje, takie jak strach i podziw jednocześnie. Była zafascynowana tym nienaturalnym zjawiskiem, ale z drugiej strony, będąc w jego centrum, ogromnie przerażona.

- Czy to domki z naszej przyszłości? To jakaś przepowiednia? Ja napiszę taki wiersz, Richard wykona rysunek drwala, a Felicia pozostawi po sobie rzeźbę? - zastanawiała się na głos, nie kryjąc swoich myśli, bez względu na to jak bardzo niedorzecznie mogłaby brzmieć.

Wzięła od Richarda kartkę, na której spisany był wiersz. Przeczytała go kilkakrotnie. Nie była jednak już zdumiona tym, że wcale go nie napisała, a teoretycznie miał wyjść spod jej pióra. Pierwsze zaskoczenie zdążyło opaść.

- Słuchajcie, a może to jakaś podpowiedź? Drwal już był, Indianin też, ale to co napisane w wierszu... Dzieje się teraz. Tak mi się wydaje - Alex wykrzywiła twarz w zabawnym i uroczym grymasie, ruszając ustami na boki.

- Różnice... Czym się różnią nasze domki aktualnie? U Felici był rysunek, to jedyna różnica, bo wszystkie nasze domy wyglądają jak po rozszarpaniu przez dzikie bestie. U mnie była płaskorzeźba i ten okropny serial w telewizji. Jane, to jakiś potwór, który istnieje? U Richarda telewizor był rozwalony i znaleźliśmy wiersz. Czyli mamy tylko dwie nowości, różnice, tak?

- Albo ktoś próbuje nas nastraszyć - westchnęła smutno po krótkiej chwili milczenia.

- Czy to możliwe byśmy znaleźli Reece'a na cmentarzu? W Lake Hills są w ogóle jakieś cmentarze? Albo jakieś schody w dół, piwnice, podziemne przejścia? - Alex czuła, że zwariowała. Zaczęła szukać mapy Lake Hills i próbowała sobie przypomnieć czy kiedykolwiek ją widziała. Była w końcu wzrokowcem.