Sindarin

~Żadna to dyskusja, gdy jedna ze stron nie zna jej tematu~ Pomyślał Zoren - wypowiedź Jace'a, chociaż słuszna w zamierzeniu i poruszająca chyba najistotniejszy problem, czyli chorą córkę burmistrza, spaliła kompletnie na panewce, kiedy handlarz niewolników wyśmiał jego nieznajomość cennika niewolnych. Co by nie mówić, brak akurat takiej wiedzy należy traktować jako pozytywną cechę charakteru.
Alchemik dokładnie przyjrzał się zarówno chłopowi, jak i kupionej przez niego niewolnicy. Oddając pole do rozmowy i zbliżając się do reszty drużyny, podpytał kilka osób w tłumie, jak nazywa się ów rolnik i gdzie mieszka. Następnie wyciągnął z kieszeni kartę papieru i zaczął coś na niej szybko notować.
Stary chłop pytany o rolnika podrapał się po głowie.
- Dyć to Kuba, chłop ma średnie gospodarstwo pół dzwonu za miastem. Trzy krzyżyki na karku a nie mógł znaleźć kobiety. Nie frasujcie się to dobry chłop choć rękę ma ciężką, ale nie będzie jej tam źle. Pewnikiem niedługo będzie weselisko.


Po rozmowie władyki z paladynką i mnichem zaczął się zastanawiać, czy pozostali dobrze zrozumieli burmistrza zanim zgodzili się na jego propozycję. Jeśli Anathemowi uda się pozornie niemożliwe odbicie lecącego bełtu, to dostaną jedynie "prawo" zajęcia się jego chorą córką.

- Prawdziwie wspaniały z niego rodzic, skoro możliwość pomocy własnemu dziecku traktuje jak nagrodę. Odnoszę silne wrażenie, że bliższe jego sercu niż córka jest udowodnienie swojej władzy tutaj i niska zemsta za urojone krzywdy. - Wymamrotał odrobinę zrzędliwie, stając w pobliżu Volfa. Liczył na to, że usłyszą go tylko jego towarzysze, dalsze rozsierdzenie władyki nie byłoby rozsądne.