| Bolało go całe ciało, chciał jak najszybciej wyjść z tej jaskini. Nie zależało mu na skarbach, jakie znaleźli przy trollach, a i szczerze powiedziawszy, przestał się tak strasznie przejmować losem biednej hobbitki. Chciał tylko wsiąść na swojego kucyka i ruszyć dalej, zapominając o całej sprawie.
Gdy Madoc przymierzał pierścienie, jedyną rzeczą, która Hildiemu wydawała się pożyteczna, była wełniana czapka, którą wziął sobie ze sterty innych rzeczy. Jakby nagle zrobiło się zimno, prędzej ogrzeje się tym, niż pierścieniami, a z kuszy i tak nie potrafiłby strzelać.
Pomysł z liną wydawał się jedyną słuszną opcją w tej sytuacji. Hildi postanowił jednak trzymać się odpowiednio z tyłu. Dość już miał heroicznych działań jak na jeden dzień. Miał nadzieję, że inni hobbici wyręczą go tym razem. |