| Nie ma bata. Postac musi być zakorzeniona w jakims tam (choćby pokrętnym) sensie w osobie grającego. Osobiście nie zważam, aż tak bardzo na cechy fizyczne mego pieszczoszka, lecz raczej staram się skupić na jego psychice. Wiem, wiem, wielce to odkrywcze i zapewne niemiłosiernie zaskakujące. A gdy juz jestem tak strasznie zwarty, skupiony do granic obrzydliwego niemalże bólu (hehehe), to nastepuje cud przerysowania. "Wybebeszam" siebie i rozkosznie bawiąc stwarzam nowa jakość mej osoby. Nie jest, to przesycenie kalki, lecz raczej wariacja na mój temat (ach, ach, słodziutki egocentryzm), takie "co by bylo gdyby?". Ten sposob postepowania niestety nie może zostać nazwany regułą. Bywa tak, iz po ostrej interwencji Naczelnika Gry muszę zmienić koncepcję swej postaci, a to należy rozumieć jako proces dostosowawczy, to obranej ścieżynki rozwoju zaproponowanej przez Naczelnego historii gry. Takie doświadczenia także bywają... no ... poprostu bywają, życie. Trzeba się z tym pogodzić i dalej pchac ten RyPyGowy wózeczek przedniej rozrywki. |